European Heart Journal -- Digital Health'de yayınlanan bir araştırmaya göre; saat 22:00 ile 23:00 arasında uyumak, erken veya geç yatma saatlerine kıyasla kalp hastalığı geliştirme riskinin daha düşük olmasıyla ilişkili olabilir.

Çok sayıda analiz uyku süresi ile kardiyovasküler hastalık arasındaki bağlantıyı araştırırken, uyku başlangıcı ile kalp hastalığı arasındaki ilişki yeterince değerlendirilmemiştir.

Çalışma; 2006 ve 2010 yılları arasında Birleşik Krallık'ta 88.026 kişiyi içeriyordu. Ortalama yaş 61 idi (43 ila 79 yıl) ve %58'i kadındı. Uyku başlangıcı ve uyanma süresi ile ilgili veriler, bileğe takılan bir sensör kullanılarak yedi gün boyunca toplandı. Katılımcılar demografik, yaşam tarzı, sağlık ve fiziksel değerlendirmeleri ve anketleri tamamladı. Daha sonra kalp krizi, kalp yetmezliği, kronik iskemik kalp hastalığı, inme ve geçici iskemik atak olarak tanımlanan yeni bir kardiyovasküler hastalık tanısı için takibe alındılar.

Ortalama 5,7 yıllık bir takip sırasında 3.172 katılımcıda (%3.6) kardiyovasküler hastalık gelişti. İnsidans, gece yarısı veya daha sonra uyuyanlarda en yüksek ve 22:00 ile 22:59 arasında uykuya başlayanlarda en düşüktü.

Araştırmacılar; yaş, cinsiyet, uyku süresi, uyku düzensizliği (çeşitli uyku ve uyanma süreleri olarak tanımlanır), kendi bildirdiği kronotip (erken kuş veya gece kuşu), sigara içmeye göre ayarladıktan sonra uyku başlangıcı ile kardiyovasküler olaylar arasındaki ilişkiyi analiz ettiler.

22:00 ile 22:59 arasında uykuya başlama ile karşılaştırıldığında, gece yarısı veya daha sonra uykuya başlama ile kardiyovasküler hastalık riski %25, 23:00 ile 23:59 arasında %12 daha fazla risk vardı. İlginç olarak 22:00'den önce uykuya dalanlarda bu risk %24 artmıştı. Cinsiyete göre yapılan daha ileri bir analizde, artan kardiyovasküler risk ile ilişki kadınlarda daha güçlüydü.

Araştırmacılar çalışmalarının, uyumak için en uygun zamanın vücudun 24 saatlik döngüsünün belirli bir noktasında olduğunu ve sapmaların sağlığa zararlı olabileceğini gösterdiğini ifade ediyorlar . En riskli zaman; gece yarısından sonraydı, çünkü potansiyel olarak uyku süresini azaltabilir ve de vücut saatini sıfırlayan sabah ışığını görme olasılığını düşürebilir.

Kadınlarda uyku başlangıcı ile kardiyovasküler hastalık arasında gözlenen daha güçlü ilişkinin nedenlerinin belirsizdir. Endokrin sistemin, sirkadiyen ritimdeki bir bozulmaya nasıl tepki verdiği konusunda bir cinsiyet farkı olabilir. Alternatif olarak, kadınların kardiyovasküler riski menopoz sonrası arttığından, çalışmaya katılanların daha yaşlı olması karıştırıcı bir faktör olabilir.

Bulgular nedensellik göstermese de, uyku zamanlaması, diğer risk faktörlerinden ve uyku özelliklerinden bağımsız olarak potansiyel bir kardiyak risk faktörü olarak ortaya çıkmıştır. Uyku hijyeni, kalp sağlığı için önemli bir parametre olabilir.