Kemoterapi,
Kalp problemleri çoğunlukla bir kemoterapi ilacının verilen toplam dozuna veya kemoterapi ilaçlarının kombinasyonları ile hastanın tedavi edilmesine bağlı olarak ortaya çıkar. Daha önce göğüse radyasyon tedavisi verilmişse, daha düşük dozlarda ilaçla bile kalp hasarı meydana gelebilir.
Kalp hasarına neden olabilecek kemoterapi ilaçları şunları içerir:
Arsenic trioxide (Trisenox) Q-T uzaması
Bevacizumab (Avastin) Ciddi hipertansiyon,kalp yetmezliği, pıhtı oluşumu
Bortezomib (Velcade) Ödem
Cisplatin (Platinol) Ciddi hipertansiyon,ritm problemi, kalp yetmezliği, pıhtı oluşumu
Doxorubicin (Adriamycin)
ve diğer antrasiklinler Kalp yetmezliği
Fluorouracil 5-FU
(Adrucil) İskemi
İmatinib (Gleevec) Ödem
İnterleukin-2 (Proleukin) Atrial fibrilasyon
Lapatinib (Tykerb) Q-T uzaması
Lenalidomide (Revlimid) Pıhtı
Melphalan (Alkeran) Atrial fibrilasyon
Mitomycin (Mutamycin) Kalp yetmezliği
Mitoxantrone (Novantrone) Kalp yetmezliği
Radyasyon tedavisi
Göğüs, karın veya omurgaya radyasyon tedavisi veya tüm vücut ışınlaması kalp sorunlarına yol açabilir. Altta yatan hasar,itoplam radyasyon dozuna ve ışın bölgesine giren kalp dokusu miktarına bağlıdır.
Radyasyon tedavisine bağlı kalp problemleri, tedavi yöntemleri ve radyasyon dozlarındaki değişiklikler nedeniyle geçmişte olduğundan daha az yaygındır.
Kalp ilaçları üzerine etkiler
Kanser tedavisi gören kişilerde kalp hastalığını önlemeye ek olarak, kemoterapinin kalp hastalığı olan kişiler ve ilaçları üzerindeki etkisini anlamak da aynı derecede önemlidir.
Bazı anjiyogenez inhibitörleri klopidogreli (Plavix) daha az etkili hale getirebilir. Kan inceltici kullanan kişiler, kanser tedavisi sonucunda trombosit sayıları düştüğünde aşırı kanama yaşayabilir.
Bazı kemoterapi ajanları, warfarin (Coumadin) ile etkileşime girerek kan pıhtılarını önlemede daha az etkili olabilir. Statinler kemoterapiyi daha güçlü ve dolayısıyla daha toksik hale getirebilir.
Kemoterapinin toksik özellikleri, bakteriyel kalp kapakçığı enfeksiyonu olan bir kişinin bu enfeksiyonla savaşma yeteneğini azaltabilir, bu da genellikle ciddi veya ölümcül sonuçlar doğurur.
Kemoterapi veya radyasyon tedavisinden kaynaklanan kalp problemleri riskini artırabilecek diğer faktörler şunlardır:
• Obezite
• Yaş
• Önceden kalp hastalğı
• Çoklu ilaç kullanımı
• Yüksek tansiyon
• Şeker Hastalığı
• Ailede kalp problemleri, yüksek tansiyon veya diyabet öyküsü
• Sigara içmek
• Hareketsiz bir yaşam tarzı
• Sağlıksız diyet
• Erken menopoz
Kalp problemleri türleri
Kemoterapi ve radyasyon tedavisi sırasında gelişebilecek kalp problemi türleri şunları içerir:
• Kalp yetmezliği
• Kapakçığın daralmasına veya sızdırmasına neden olan kalp kapağı hasarı
• Koroner arter hastalığı
• perikardit (kalp zarının iltihabı)
• Perikardiyal fibroz (perikardın kalınlaşması veya skarlaşması)
• Perikardiyal efüzyon (kalp zarında anormal bir sıvı birikimi)
• Karotis arter hastalığı (boyundaki arterlerin daralması)
Teşhis
Kanser tedavisi başlamadan önce doktorlarınız kalbinizi kontrol etmek için testler yapabilir. Herhangi bir değişiklik olup olmadığını görmek için tedavi sırasında ve sonrasında testler tekrarlanır. Bu testler şunları içerebilir:
• Kalp atış hızı ve ritmi kontrol etmek için elektrokardiyogram (EKG)
• Kalbin kasının nasıl çalıştığını kontrol etmek için ekokardiyogram ( kalp ultrasonu)
• Elektrolitler ölçmek için kan testleri
• Daha hızlı atarken kalbinizin egzersiz sırasında nasıl çalıştığını gösteren bir stres testi
• Bazı durumlarda kalp için MR testi
Kalp problemlerinin önlenmesi
Kalp hasarını önlemek için sağlık ekibi risk altındaki kişileri dikkatle izler, kalbinizi izlemek ve kontrol etmek için yukarıdaki testleri kullanırlar. Doktorlar kalbin hasar görebileceğini düşünürse, ilacın veya radyasyonun dozunu düşürebilir veya daha fazla hasarı önlemek için tedaviyi tamamen durdurabilirler.
Bazen kalbi korumak için kemoterapiden önce dexrazoxanegibi bir ilaç verilir.
Aşağıdakileri yaparak kalp problemleri riskinizi azaltmaya yardımcı olabilirsiniz:
Sigarayı bırakmak
Sağlıklı bir vücut ağırlığına ulaşmak ve bu kiloda kalmak
Sağlıklı bir diyet tüketmek
Düzenli olarak orta düzeyde egzersiz yapmak